Szekspirowskie studium zazdrości i tyranii. 
Baśń o tym, jak było i jak mogło być. Sen ze wspomnień, marzeń i lęków. Jak daleko może posunąć się owładnięty szaleństwem człowiek?
Czyny są nieodwracalne. Czas nie leczy ran. Miłość nie wszystko wybacza.


„... Opowieść zimowa jest przedstawieniem pięknym pod względem wizualnym. Twórcy wykorzystują zapadnie i całą teatralną maszynerię, by operować skalą i planami. Płaska podłoga na dworze Leontesa zmienia się w zbudowaną z wielkich schodów salę sądową. Część pierwsza kończy się oszałamiającym pokazem świetlnym [...] Praca Martyny Kander (scenografia) i Macieja Igielskiego (światło) jest wartością samą w sobie. Zwracają uwagę także kostiumy, zawierające mieszankę elementów dawnych i współczesnych. Najlepiej obrazuje to więzienna suknia Hermiony. […] Hycnar bawi się baśniową formą, ale podkreśla jej nierealność” – o przedstawieniu pisze Szymon Spichalski w portalu „teatr dla was”.

reżyseria: Marcin Hycnar 
scenografia i kostiumy: Martyna Kander 
muzyka i aranżacja: Urszula Borkowska
muzyka: Michał Lamża
ruch sceniczny: Maćko Prusak
reżyseria światła: Maciej Igielski
projekcje wideo: Tomasz Gawroński 

Uprzejmie informujemy, że ze względu na układ sceny, spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na widownię. Prosimy o punktualne przybycie na spektakl.

Uprzedzamy, że w kilku scenach spektaklu wykorzystywane jest mocne, pulsujące światło.